Wiadomo, że aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko rozwoju otępienia. Jednakże wciąż nie jest jasne, jak dużo czasu należy na nią poświęcić i jak powinna być ona intensywna, aby móc cieszyć się optymalnymi efektami. Znaczna część osób starszych nie jest w stanie sprostać zaleceniom i przeznaczyć na aktywność fizyczną 150 minut w ciągu tygodnia.
Naukowcy z Boston University School of Medicine postanowili sprawdzić, w jaki sposób aktywność fizyczna wpływa na zdrowie ośrodkowego układu nerwowego, w zależności od czasu jej trwania. W tym celu przeanalizowali dane zebrane podczas eksperymentu, w którym wzięło udział ponad 4000 osób. Nosili oni przez 8 dni akcelerometr, dzięki któremu udało się ocenić ich tryb życia na podstawie liczby wykonanych kroków. Przeprowadzono także neuroobrazowanie z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego (MRI), które ujawniło stan poszczególnych struktur mózgowych, związanych ze zdolnościami poznawczymi i ewentualnym rozwojem otępienia.
Otrzymane wyniki pozwoliły wykazać, że każda dodatkowa godzina aktywności fizycznej której towarzyszyła duża intensywność światła (a więc wykonywanej w ciągu dnia na świeżym powietrzu), równoważna była zmniejszeniu starzenia się mózgu o nieco ponad rok.
“Każda dodatkowa godzina aktywności fizycznej przy jasnym świetle związana była z większą objętością mózgu, nawet wśród osób niespełniających aktualnych wytycznych dotyczących aktywności fizycznej – mówi dr Nicole Spartano, współautor badania. – Dane te są zgodne z poglądem, że potencjalne korzyści z aktywności fizycznej w odniesieniu do starzenia się mózgu mogą wzrastać także na niższym, łatwiej osiągalnym poziomie intensywności.”
Całkowita objętość mózgu zmniejsza o 0,2% rocznie po ukończeniu 60. roku życia. Jednakże badacze zaobserwowali, że w stosunku do osób, które dziennie wykonywały 5 tys. kroków, u tych, które osiągały 10 tys. kroków miały objętość mózgu większą o 0,35%. Każda zaś dodatkowa godzina w tygodniu spędzona na aktywności fizycznej w jasnym, dobrze oświetlonym otoczeniu skutkowała dalszym ograniczeniem utraty objętości mózgu o 0,22%. Wykazano także, że największe korzyści odnosiły osoby powyżej 50. roku życia.
Związek aktywności fizycznej ze zdrowiem ośrodkowego układu nerwowego został zauważony stosunkowo niedawno, dlatego też wciąż nie ma zbyt wielu wyników badań dotyczących tego tematu. Dlatego też zespół z Bostonu podkreśla konieczność dalszego zgłębiania tego niezwykle istotnego obszaru.