Demencja czołowo-skroniowa (FTD, ang. frontotemporal dementia) to choroba neurozwyrodnieniowa spowodowana zmianami zanikowymi w płatach czołowych oraz w przednich częściach płatów skroniowych mózgu. Do najczęstszych objawów jej wczesnego stadium zalicza się zmiany w zakresie zachowania i charakteru, a także zaburzenia mowy. Dzięki badaniom naukowym potwierdzono, że u osób z FTD często występują też zaburzenia motywacji, do których należy apatia. Charakteryzuje się ona brakiem zainteresowania oraz niechęcią do podejmowania jakiejkolwiek aktywności. Związana jest z atrofią istoty szarej takich obszarów mózgu jak: oczodołowa i przyśrodkowa kora przedczołowa, kora przedniego zakrętu obręczy oraz brzuszne prążkowie.
Do tej pory nie wyjaśniono dokładnie, czy objawy związane z zaburzeniami innych aspektów motywacji także występują podczas FTD. Jednym z nich jest anhedonia, opisywana jako utrata zdolności do odczuwania przyjemności. Podobnie jak apatia objawia się ona brakiem chęci do podjęcia aktywności, jednak w tym przypadku spowodowane jest to brakiem satysfakcji z jakiegokolwiek działania. Apatia i anhedonia to częste symptomy depresji, która towarzyszy chorobom neurodegeneracyjnym i również diagnozowana jest u osób z FTD. Naukowcy uważają, że apatia, anhedonia oraz depresja, mimo podobnej charakterystyki, powinny być rozpatrywane oddzielnie przy opisywaniu objawów pacjentów z FTD. Z tego względu badacze z University of Sydney jako pierwsi postanowili sprawdzić, czy anhedonia może występować podczas FTD niezależnie od apatii i depresji.
W badaniu wzięło udział 172 ochotników: 87 chorych na FTD, 34 z chorobą Alzheimera oraz 51 osób zdrowych, które stanowiły grupę kontrolną. Badacze zastosowali specjalnie opracowane skale, aby osobno ocenić symptomy charakterystyczne dla apatii, anhedonii oraz depresji. Naukowcy wykorzystali też metodę morfometrii mózgu opartej na wokselach, aby sprawdzić, w jakim stopniu zanik istoty szarej w danych obszarach mózgu związany jest z wymienionymi zaburzeniami.
Wyniki tego badania wykazały, że większość pacjentów z FTD, w odróżnieniu od pacjentów z chorobą Alzheimera oraz osób z grupy kontrolnej, cierpiała na anhedonię. Występowała ona niezależnie od czasu trwania choroby oraz od nasilenia innych symptomów. Była silnie związana z zanikiem istoty szarej w oczodołowo-czołowej i przyśrodkowej korze czołowej, korze wyspy i w skorupie oraz pewnych części kory zakrętu obręczy. Dzięki morfometrii mózgu naukowcy udowodnili, że atrofia kory mózgowej związana z anhedonią pokrywa się tylko w niewielkim stopniu stopniu z tą obserwowaną podczas apatii. Obszarem tym była prawa kora oczodołowo-czołowa. Naukowcy nie znaleźli żadnych wspólnych struktur mózgowych objętych atrofią dla anhedonii i depresji.