Dysleksja to dość powszechna choroba,, na którą cierpi około 15% społeczeństwa. Objawia się ona zazwyczaj specyficznymi trudnościami czytania i pisania. Jak dotąd uważano, że schorzenie to ma podłoże genetyczne i jest dziedziczne. Dzięki badaniom przeprowadzonym przez grupę naukowców z francuskiego Uniwersytetu Rennes określona została przyczyna anatomiczna warunkująca tę chorobę. Ponadto odkrycie to pozwoliło na stworzenie metody terapii, która daje duże szanse wyleczenia.
Podczas prób klinicznych badacze zaobserwowali, że oczy osób zdrowych zawierają czopki (komórki receptorowe światła zlokalizowane w siatkówce oka) ułożone asymetrycznie. Takie rozmieszczenie pozwala na równoczesną obserwację za pomocą dwojga oczu oraz generowanie jednego obrazu w mózgu, który jest wypadkową części składowych. U ludzi cierpiących z powodu dysleksji natomiast komórki te są zebrane w pewne grupy. W efekcie w ich mózgach podczas patrzenia generowane są dwa obrazy, które są względem siebie lustrzanymi odbiciami. Naukowcy uważają, że właśnie dlatego dyslektycy mają problem z pisaniem oraz czytaniem.
Grupa badawcza z Francji wyjaśniła ponadto, że w każdej gałce ocznej występuje obszar, na którym brak jest czopków i wykazali, że u osób zdrowych pole bez receptorów w oku dominującym ma regularny kształt. Sytuacja taka nie pojawia się u dyslektyków, gdyż w tym przypadku w obu oczach obszar ten jest niemal identyczny. Wynika z tego, że u osób z zaburzeniami pisania i czytania brak jest oka dominującego. W ich mózgach powstają więc dwa obrazy lustrzane. Jak przekonują naukowcy, jest to wyjaśnienie anatomicznej przyczyny dysleksji – u osób na nią cierpiących odnotowuje się bowiem duży problem z rozróżnieniem liter o podobnym wyglądzie, np. b i d czy w i m.
Analiza oczu jest doskonałą oraz bardzo precyzyjną metodą diagnozowania dysleksji. Dzięki temu odkryciu udało się również opracować metodę leczenia tej przypadłości. Zespół naukowców z Uniwersytetu Rennes opracował metodę usuwania lustrzanych obrazów. Wykorzystano w tym celu specjalnie skonstruowaną lampę LED, migającą z bardzo dużą częstotliwością. Obrazy powstające w lewej i prawej półkuli dzieli od siebie mniej niż 1-2 sekundy. Zastosowanie lampy, która pracuje z tak dużą częstotliwością jest w stanie obrazy te rozmywać i je eliminować. W przeprowadzonych później testach wykazano, że po zastosowaniu tej metody dyslektycy widzieli litery prawidłowo i potrafili poprawnie odczytywać wyrazy.