Kategorie suplementów: Odporność

Traganek | Astragalus membranaceus

Astragalus membranaceus, czyli traganek błoniasty, należy do roślin rodziny bobowatych (Fabaceae) liczącej około 1600 gatunków. Jest jednym z ziół powszechnie wykorzystywanych w tradycyjnej medycynie chińskiej. Naturalnie rośnie na suchych i piaszczystych glebach wschodniej Azji, między innymi w północno-wschodniej części Chin, centralnej Mongolii oraz Syberii. W celach handlowych jest uprawiany również w Europie i Ameryce. Jest to bylina zielna dorastająca na wysokość ok. 40 centymetrów. Ze względu na przynależność do rodziny roślin bobowatych, traganek odznacza się charakterystycznym skrętoległym rozmieszczeniem liści wzdłuż łodygi, która może dodatkowo zawierać ciernie…

Wrośniak różnobarwny | Coriolus versicolor

Wrośniak różnobarwny należy do grzybów z rodziny żagwiowatych. Występuje powszechnie na niemal wszystkich kontynentach. Wrośniak różnobarwny rośnie warstwami i tworzy półokrągłe kapelusze wokół pni martwego drewna, na przykład dębu. Kapelusze są cienkie i wytrzymałe, z bardzo wyraźnymi, aksamitnymi, koncentrycznymi, barwnymi pierścieniami. Przybierają one barwy w odcieniach brązu, żółci, szarości, fioletu, zieleni i czerni, ale brzeg zewnętrzny jest zawsze jasny– kremowy lub biały. Wrośniak różnobarwny od tysięcy lat cieszy się renomą w Japonii i Chinach jako grzyb leczniczy…

Żelazo | Iron

Zawartość żelaza w ludzkim organizmie jest stosunkowo niewielka. Wynosi od 4 do 5 g, a większość tego mikroelementu jest związana w hemoglobinie. Jego wchłanianie ma miejsce w obszarze jelita cienkiego i dwunastnicy, natomiast magazynowanie następuje w wątrobie. Żelazo jest minerałem charakteryzującym się niską biodostępnością (na poziomie ok. 10%). Dziennie człowiek traci go w nieznacznych ilościach, od 1 do 1,5 mg, co zachodzi głównie poprzez złuszczanie się nabłonka jelitowego. Grupą osób szczególnie narażonych na znaczną utratę tego minerału są kobiety w czasie ciąży oraz karmiące piersią, dzieci i młodzież w okresie intensywnego wzrostu, osoby w wieku starczym, jak również wegetarianie…

Żeń-szeń | Panax ginseng

Do celów leczniczych wykorzystywany jest korzeń żeń-szenia, wyglądem przypominający niekiedy sylwetkę ludzką. Stąd też wzięła się chińska nazwa tej rośliny, którą przetłumaczyć można jako „korzeń-człowiek”. W Chinach P. ginseng znany jest od 5000 lat. Pierwsze jego opisy pochodzą z ok. 38-33 r. p.n.e. oraz z początku naszej ery. Z roku 200 pochodzi dokładny jego opis jako panaceum, zaś z 300 – rozprawa wymieniająca go jako afrodyzjak. W VI wieku spisano wiadomości na temat występowania, cech morfologicznych i sposobu zbierania żeń-szenia. Kilka wieków później był on tak cenny, iż jego wagę podawano w srebrze. W Europie P. ginseng pojawił się za sprawą Ibn Kordoby, mauretańskiego żeglarza, który przywiózł go w roku 1000…

α-tokoferol | Witamina E

Witamina E (α-tokoferol) została po raz pierwszy rozpoznana w 1922 roku, ale wówczas nie zdefiniowano jej chemicznie. Zespół naukowców, pod kierownictwem dr Herberta Evansa z Uniwersytetu Kalifornijskiego, prowadził eksperymenty dotyczące wpływu różnych czynników na płodność myszy. Odkryto, że brak pewnego nieznanego dotychczas czynnika (nierozpoznanej jeszcze witaminy E), który był obecny w nasionach czy sałacie, istotnie wpływał na funkcje rozrodcze grupy badawczej. Ponieważ aktywność tej witaminy została po raz pierwszy zidentyfikowana jako niezbędna w procesie rozmnażania myszy, nazwa tego związku wywodzi się od greckich słów “tocos” (poród) oraz “pherein” (wydawać na świat/nieść)…