...

Zalecenia dietetyczne – acetylocholina

Dieta acetylocholinowa opiera się na żywności pochodzenia zwierzęcego: wysokotłuszczowej, wysokobiałkowej oraz o zrównoważonej zawartości węglowodanów. Menu należy uzupełniać w produkty zawierające cholinę, witaminy z grupy B (B1, B3, B5, B6, B9, B12), fosfatydyloserynę, L-karnitynę oraz minerały, szczególnie wapń i żelazo.

Spis treści:

Dieta wspomagająca aktywność acetylocholiny w organizmie powinna opierać się na żywności głównie pochodzenia zwierzęcego: wysokotłuszczowej, wysokobiałkowej oraz o zrównoważonej zawartości węglowodanów. Menu należy uzupełniać w produkty zawierające znaczne pokłady choliny (pseudowitaminy będącej prekursorem acetylocholiny), witamin z grupy B (B1, B3, B5, B6, B9, B12), fosfatydyloseryny, L-karnityny oraz minerałów (szczególnie wapnia i żelaza). Należy pamiętać o tym, by zjadać 4 – 5 posiłków dziennie, co 2, 3 lub 4 godziny i nigdy nie rezygnować ze śniadań. Konsekwencją jednorazowego spożywania zbyt dużych porcji jest uczucie senności oraz brak motywacji do działania. Jednym z głównych celów regularnego jedzenia jest utrzymanie stałego stężenia glukozy we krwi, która jest źródłem energii dla mózgu. Pozostawanie na czczo zbyt długo powoduje przyspieszenie procesu glukoneogenezy, co może doprowadzić do hipoglikemii, która zaburza pracę centralnego układu nerwowego, niekorzystnie wpływając na samopoczucie i funkcje poznawcze. Poniżej przedstawiono 5 głównych zaleceń dietetycznych, których przestrzeganie warunkuje wzrost aktywności acetylocholiny:

Nie masz dostępu do tych treści

Wygląda na to, że nie masz rangi Specjalista,
aby ją otrzymać musisz wykupić subskrypcję klikając na przycisk poniżej.

Bibliografia

  1. Barnard N.D., Żywność dla mózgu. Wydawnictwo Vital. Białystok. (2018)
  2. Birnbaum M., Reis M.A., Shainberg A., Role of calcium in the regulation of acetylcholine receptor synthesis in cultured muscle cells.Pflügers Archiv. (1980)
  3. Briguglio M., Dell’Osso B., Panzica G., Malgaroli A., Banfi G., Dina C.Z., Galentino R., Porta M., Dietary Neurotransmitters: A Narrative Review on Current Knowledge. Nutrients. (2018)
  4. Colby-Morley E., Neurotransmitters and Nutrition Journal of Orthomolecular Medicine. (1983)
  5. Czeczot H., Ścibior D., Rola L-karnityny w przemianach, żywieniu i terapii. Postępy Hig. Med. Dośw. (2005)
  6. Glibowski P., Misztal A., Wpływ diety na samopoczucie psychiczne. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna. (2016)
  7. Goluch-Koniuszy Z., Fugiel J., Rola składników diety w syntezie wybranych neurotransmiterów. Kosmos. (2016)
  8. Jakimowicz-Kleim B., Dieta dla mózgu. Wydawnictwo ASTRUM. Wrocław. (2014)
  9. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja. Instytut Żywności i Żywienia. (2012)
  10. Kępka A., Szajda S.D., Karnityna: funkcja, metabolizm i znaczenie w niewydolności wątroby u pacjentów w przewlekłym zatruciu alkoholem. Postępy Hig. Med. Dośw. (2011)
  11. Leszczyńska T., Pisulewski P.M., Wpływ wybranych składników żywności na aktywność psychofizyczną człowieka. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. (2004)
  12. Markowicz-Narękiewicz A.E., Związek między wydzielaniem neuroprzekaźników a powstawaniem chorób psychicznych – na szczegółowo omówionym przykładzie depresji. Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie. (2011)
  13. Wurtman R.J., Cansev M., Ulus I.H., Choline and Its Products Acetylcholine and Phosphatidylcholine. Handbook of Neurochemistry and Molecular Neurobiology. (2007)
  14. https://examine.com/
    https://ndb.nal.usda.gov/ndb/