...

Zalecenia dietetyczne – dopamina

Dieta dopaminowa opiera się na żywności wysokobiałkowej oraz o zrównoważonej zawartości węglowodanów i tłuszczu. Menu należy uzupełniać w produkty zawierające L-tyrozynę, witaminy z grupy B (B3, B6, B9), witaminę C, D, E oraz minerały, szczególnie magnez, żelazo i cynk.

Dieta wspomagająca aktywność dopaminy w organizmie powinna opierać się na żywności wysokobiałkowej oraz o zrównoważonej zawartości tłuszczu i węglowodanów. Menu należy uzupełniać w produkty zawierające znaczne pokłady L-tyrozyny (Tyr – aminokwasu będącego prekursorem dopaminy), fenyloalaniny (Phe – aminokwasu, z którego powstaje Tyr), witamin z grupy B (B3, B6, B9), witaminy C, D, E oraz minerałów (szczególnie magnezu, cynku i żelaza). Należy pamiętać o tym, by zjadać 4 – 5 posiłków dziennie, co 2, 3 lub 4 godziny i nigdy nie rezygnować ze śniadań. Konsekwencją jednorazowego spożywania zbyt dużych porcji jest uczucie senności oraz brak motywacji do działania. Jednym z głównych celów regularnego jedzenia jest utrzymanie stałego stężenia glukozy we krwi, która jest źródłem energii dla mózgu. Pozostawanie na czczo zbyt długo powoduje przyspieszenie procesu glukoneogenezy, co może doprowadzić do hipoglikemii, która zaburza pracę centralnego układu nerwowego, niekorzystnie wpływając na syntezę neuroprzekaźników, samopoczucie i funkcje poznawcze. Poniżej przedstawiono 5 głównych zaleceń dietetycznych, których przestrzeganie warunkuje wzrost aktywności dopaminy:

Nie masz dostępu do tych treści

Wygląda na to, że nie masz wykupionego dostępu do tych zaleceń, aby wykupić dostęp kliknij na przycisk poniżej.

Jeżeli posiadasz subskrypcję Specjalista, zgłoś się do nas poprzez formularz kontaktowy, a otrzymasz kod -50% na wszystkie zalecenia.

Bibliografia

  1. Banjari I., Vukoje I., Mandić M.L., Brain food: how nutrition alters our mood and behaviour. Hrana u zdravlju i bolesti, znanstveno-stručni časopis za nutricionizam i dijetetiku. (2014)
  2. Cichosz G., Czeczot H., Kontrowersje wokół białek diety. Polski Merkuriusz Lekarski. (2013)
  3. Goluch-Koniuszy Z., Fugiel J., Rola składników diety w syntezie wybranych neurotransmiterów. Kosmos. (2016)
  4. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja. Instytut Żywności i Żywienia. (2012)
  5. Kantorska A.,Witamina C rola i znaczenie dla organizmu. Praca poglądowa w ramach specjalizacji z farmacji aptecznej Kierownik specjalizacji- dr n. farm. Hanna Jankowiak-Gracz. Data dostępu: 17.01.2019
  6. Kaplan B.J., Crawford S.G., Field C.J., Simpson S.A., Vitamins, Minerals, and Mood. Psychological Bulletin. (2007)
  7. Karwowska K., Wpływ niezdrowej żywności na układ nerwowy. Kosmos. (2016)
  8. Langley-Evans S., Żywienie. Wpływ na zdrowie człowieka. Polskie Wydawnictwo Lekarskie Warszawa. (2014)
  9. Lovenberg W., Bruckwick E.A., Hanbauer I., ATP, cyclic AMP, and magnesium increase the affinity of rat striatal tyrosine hydroxylase for its cofactor. PNAS. (1975)
  10. Mannisto P.T., Kaakkola S., Catechol-O-methyltransferase (COMT): biochemistry, molecular biology, pharmacology, and clinical efficacy of the new selective COMT inhibitors. Pharmacol. Rev. (1999)
  11. Okada M. et al, Magnesium ion augmentation of inhibitory effects of adenosine on dopamine release in the rat striatum. Psychiatry Clin Neurosci. (1996)
  12. Rush R.A., Geffen L.B., Dopamine beta-hydroxylase in health and disease. Critical reviews in clinical laboratory sciences. (1980)
  13. Ziemska J., Witaminy B6 i B12 znaczenie dla człowieka Lek w Polsce. (2014)
  14. https://examine.com/
  15. https://ndb.nal.usda.gov/ndb/

kategorie: