Wiadomo, że aktywność fizyczna jest jednym z integralnych elementów zdrowego stylu życia, pozwalającego zachować w dobrej kondycji nie tylko ciało, ale także umysł. Udowodniono również, że ćwiczenia fizyczne są w stanie wzmocnić procesy afektywne i poznawcze na okres od kilku minut do nawet kilku godzin po zakończeniu treningu. Jednak poszczególne formy aktywności bardzo się od siebie różnią, choćby intensywnością. Wiedza na temat sposobu, w jaki odmienne formy aktywności oddziałują na mózg może pomóc wykorzystać je tak, aby jak najlepiej wspomóc jego wydajność.
Specjaliści z niemieckich ośrodków naukowych przeprowadzili eksperyment mający na celu sprawdzenie, jak zmienia się praca mózgu po różnych rodzajach aktywności fizycznej. Zwerbowali do niego grupę 25 sportowców. Przez 30 minut wykonywali oni ćwiczenia o niskiej i wysokiej intensywności. Dla każdego uczestnika poziom intensywności dobrano indywidualnie, tak, aby wyniki były jak najbardziej porównywalne. Przed i po treningu poddano ich neuroobrazowaniu za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego w spoczynku (rs-fMRI). Uczestnicy wypełnili także kwestionariusz pozwalający zmierzyć ich nastrój przed i po ćwiczeniach.
Analiza otrzymanych danych wykazała, że u ochotników nastąpiła poprawa nastroju, zarówno po umiarkowanych, jak i intensywnych ćwiczeniach. Jednak wyniki neuroobrazowania wskazywały na rozbieżność skutków tych dwóch rodzajów treningu. Umiarkowane ćwiczenia spowodowały zwiększenie aktywności w obszarach odpowiedzialnych za procesy afektywne oraz przetwarzaniem poznawczym. Ćwiczenia intensywne natomiast skutkowały podniesieniem aktywności jedynie w obszarach związanych z procesami afektywnymi, a dodatkowo doprowadziły do redukcji aktywności w sieciach związanych z kontrolą motoryczną.
“Uważamy, że neuroobrazowanie funkcjonalne będzie miało duży wpływ na zrozumienie interakcji na linii ciało-mózg – mówią współautorzy badania, mgr Angelika Schmitt i dr Henning Boecker. – Te nowatorskie metody pozwalają spojrzeć bezpośrednio na mózg grupy sportowców i, co może jeszcze ważniejsze, zrozumieć dynamiczne zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu, związane z przejściem z siedzącego do zdrowego stylu życia.”
Naukowcy zwracają też uwagę na fakt, iż jest to pierwsze badanie, w którym odnotowano wyraźny wpływ intensywności ćwiczeń na określone sieci funkcjonalne mózgu w spoczynku. Dalsze prace na tym polu są niezbędne, gdyż pomogą uzyskać neurobiologiczne dowody na to, jaki rodzaj i jaka intensywność ćwiczeń najlepiej nadaje się do określonych strategii neurologicznych i behawioralnych, a także aby utorować drogę dla zastosowania specjalnie ułożonych treningów do wsparcia terapii u pacjentów lub do zwiększenia plastyczności funkcjonalnej mózgu.
