Według badań opublikowanych w czasopiśmie BMJ Open zmiany strukturalne kości szczęki u kobiet w średnim wieku mogą wskazywać na zbliżający się spadek wzrostu. Zmiany te można prawdopodobnie wykryć na zdjęciach rentgenowskich jamy ustnej podczas rutynowych badań kontrolnych, a dentyści powinni współpracować z lekarzami pacjentów, aby otworzyć możliwości zapobiegania im. spadek wzrostu u kobiet ma tendencję do przyspieszania w wieku powyżej 75 lat i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem złego stanu zdrowia i śmiertelności. Postulowano różne wyjaśnienia tej utraty, w tym postępującą deformację szkieletu, zapadnięte łuki w stopach i zmienioną postawę lub procesy zwyrodnieniowe, takie jak osteoporoza, ściśnięte lub utracone dyski w kręgosłupie i złamania kręgów.
Naukowcy ocenili czy stan dwóch wskaźników ogólnego zdrowia kości (gęstości mineralnej) – erozji korowej (utraty zewnętrznej warstwy kości) i rzadkości beleczkowej w kości szczęki – może sygnalizować późniejszą utratę wzrostu u kobiet w średnim wieku. Analizowali oni wyniki prospektywnego badania kobiet w Göteborgu w Szwecji, długoterminowego projektu, który rozpoczął się w 1968 roku. Objął on 933 kobiety w wieku od 38 do 60 lat lat, które przeszły badania lekarskie i stomatologiczne co najmniej dwa razy w okresie monitorowania.
Odsetek kobiet z poważną erozją korową wzrósł z nieco ponad 3% w latach 1968-80 do nieco ponad 11% w latach 1980-92 i niemal 50% w latach 1992-2005. Podobnie częstość występowania utrata tkanki kostnej szczęki wzrosła z 20% w latach 1968-80 do 33,5% w latach 1980-92 i do prawie 42% w latach 1992-2005. W każdym okresie utrata wzrostu była największa u osób z rozległą erozją korową i osób z minimalną atrofią tkanki kostnej.
Dalsze analizy przeprowadzone z uwzględnieniem czynników takich jak wzrost, wiek, poziom aktywności fizycznej, przyjmowanie nikotyny, masa ciała (i wskaźnik BMI) i wykształcenie, przyniosły takie same wyniki. Nie dotyczyło to erozji korowej w pierwszym z trzech okresów monitorowania (1968-80).
Naukowcy podkreślają, że utrata wzrostu może być spowodowana również przez inne czynniki. Na wyniki mógł wpłynąć również fakt, że część uczestniczek wycofała się z udziału w badaniu. Strukturalne zmiany kostne zaobserwowane w kościach szczęk uczestników badania prawdopodobnie przypominają te obserwowane w kręgach, co wyjaśniałoby potencjalną redukcję wzrostu. Wystąpienie tych zmian świadczy o trwałej przebudowie i wywołuje potrzebę dalszej uwagi. Dlatego ich obecność może służyć jako wskaźnik zastępczy podczas badań przesiewowych we wczesnych fazach patogenezy zwyrodnieniowej kości.
