...

Przeciwciałem w obsesję

Przypadkowe odkrycie może doprowadzić do opracowania nowej metody leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) odczuwają przymus wielokrotnego wykonywania określonych czynności lub są dręczone przez uporczywe, powtarzalne myśli. Nie są w stanie zapanować nad tymi myślami i czynnościami dłużej niż przez krótką chwilę. Przyczyny tego schorzenia są złożone. Może ono wynikać z nieprawidłowości w anatomii lub funkcjonowaniu niektórych struktur ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeń psychologicznych lub też być uwarunkowane genetycznie. Leczenie obejmuje farmakoterapię, psychoterapię i psychoedukację. Badana jest również skuteczność innych metod, takich jak np. przezczaszkowa stymulacja magnetyczna mózgu.

Specjaliści z brytyjskich, włoskich i amerykańskich ośrodków naukowych odkryli, że w limfocytach pacjentów z OCD występuje podwyższony poziom białka Imood (ang. Immuno-moodulin). Badacze wykorzystali też model zwierzęcy. U myszy z podwyższonym poziomem tego białka zaobserwowali zachowania charakterystyczne dla niepokoju i stresu, takie jak kopanie lub nadmierne czyszczenie sierści. Gdy myszom podano przeciwciała neutralizujące Imood, zaobserwowano złagodzenie lęku. Odkrycia te doprowadziły do złożenia wniosku patentowego na zastosowane przeciwciała oraz do współpracy badaczy z firmą farmaceutyczną w celu opracowania na ich podstawie nowego leku.

“Istnieje coraz więcej dowodów na to, że układ odpornościowy odgrywa ważną rolę w zaburzeniach psychicznych – mówi prof. Fulvio D’Acquisto, współautor badania. – Wiadomo, że u osób z chorobami autoimmunologicznymi występuje ponadprzeciętny odsetek zaburzeń zdrowia psychicznego, takich jak lęk, depresją i OCD. Nasze odkrycia obalają wiele przykładów konwencjonalnego myślenia o zaburzeniach zdrowia psychicznego wynikających wyłącznie z zaburzeń w centralnym układzie nerwowym.”

Identyfikacja białka Imood była właściwie przypadkiem. Prof. D’Acquisto prowadził badania nad innym białkiem, aneksyną A1, oraz nad jego rolą w chorobach autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane czy toczeń. Stworzył transgeniczne myszy, u których występowała nadekspresja tego białka w limfocytach T, które są jednym z głównych komórek odpowiedzialnych za rozwój chorób autoimmunologicznych. Zauważył, że zwierzęta te wykazywały większy niż normalnie niepokój. Przeanalizował więc geny, których ekspresja zachodziła w limfocytach T i odkryli szczególnie dużą aktywność jednego z nich. Białko powstające jako jego produkt nazwali Immuno-moodulin, w skrócie Imood.

Naukowcy przebadali komórki układu odpornościowego pobrane od 23 pacjentów z OCD i od 20 zdrowych osób. Odkryli, że ekspresja Imood u tych pierwszych była ok. sześciokrotnie wyższa. Prof. D’Acquisto jest zdania, że białko to nie reguluje pracy mózgu bezośrednio, w klasyczny sposób. Nie wpływa więc na poziom sygnalizacji chemicznej w neuronach. Może jednak wpływać na ekspresję genów powiązanych z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak OCD.

“Jest to praca, którą wciąż musimy wykonać, żeby zrozumieć rolę Imood – mówi prof. D’Acquisto. – Chcemy również wykonać więcej badań z udziałem większej liczby pacjentów, aby sprawdzić czy możemy powtórzyć to, co wcześniej udało nam się osiągnąć na mniejszej próbie, którą obserwowaliśmy w naszym badaniu.”

W tym czasie naukowcy współpracują z firmą biofarmaceutyczną w celu opracowania przeciwciał przeciwko Imood, które mogłyby być stosowane u ludzi. Prof. D’Acquisto zaznacza, że jest jeszcze za wcześnie, aby mówić o nowym leku. Jednak możliwość zastosowania przeciwciał zamiast klasycznych leków chemicznych do leczenia zaburzeń psychicznych budzi nadzieję na radykalną zmianę w życiu pacjentów. Badacze przewidują bowiem znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych niż w przypadku stosowanych dotychczas terapii.

Bibliografia

Piras G., Rattazzi L., Paschalidis N., Oggero S., Berti G., Ono M., Bellia F., D’Addario C., Dell’Osso B., Pariante C.M., Perretti M., D’Acquisto F. Immuno-moodulin: A new anxiogenic factor produced by Annexin-A1 transgenic autoimmune-prone T cells. Brain, Behavior, and Immunity 2020

Udostępnij:
Facebook
Twitter
LinkedIn

Ostatnie wpisy:

Podziel się opinią!

polecane wpisy:

Neuropsychologiczne podłoże IBS

Nie masz dostępu do tych treści Wygląda na to, że nie masz rangi Czytelnik, aby ją otrzymać zaloguj się klikając na przycisk poniżej. Przejdź do logowania Nie masz jeszcze konta? Dołącz do nas! Logowanie

Jak działają psychobiotyki?

Nie masz dostępu do tych treści Wygląda na to, że nie masz rangi Czytelnik, aby ją otrzymać zaloguj się klikając na przycisk poniżej. Przejdź do logowania Nie masz jeszcze konta? Dołącz do nas! Logowanie

Zaburzenia odżywiania u osób starszych

Nie masz dostępu do tych treści Wygląda na to, że nie masz rangi Czytelnik, aby ją otrzymać zaloguj się klikając na przycisk poniżej. Przejdź do logowania Nie masz jeszcze konta? Dołącz do nas! Logowanie

Kawa i mózg

Nie masz dostępu do tych treści Wygląda na to, że nie masz rangi Czytelnik, aby ją otrzymać zaloguj się klikając na przycisk poniżej. Przejdź do logowania Nie masz jeszcze konta? Dołącz do nas! Logowanie

Archiwum:

Wesprzyj nas, jeśli uważasz, że robimy dobrą robotę!

Nieustannie pracujemy nad tym, żeby dostępne u nas treści były jak najlepszej jakości. Nasi czytelnicy mają w pełni darmowy dostęp do ponad 300 artykułów encyklopedycznych oraz ponad 700 tekstów blogowych. Przygotowanie tych materiałów wymaga jednak od nas dużo zaangażowania oraz pracy. Dlatego też jesteśmy wdzięczni za każde wsparcie członków naszej społeczności, ponieważ to dzięki Wam możemy się rozwijać i upowszechniać rzetelne informacje.

Przekaż wsparcie dla NeuroExpert.