Rosnąca liczba dowodów wskazuje na obiecujące zastosowanie substancji psychodelicznych, zwłaszcza psylocybiny, w leczeniu zaburzeń zdrowia psychicznego, ze szczególnym uwzględnieniem depresji. Wrześniowy numer czasopisma “Journal of Psychiatric Practice” jest poświęcony tej tematyce, oferując wszechstronne przeglądy i aktualizacje dotyczące potencjału terapeutycznego substancji psychodelicznych. Jeden z przeglądów literatury z tego wydania skupia się na działaniu terpeutycznym substancji uzyskanej z “magicznych grzybków”.
Główny autor, Dr. Amir Garakani, wraz z kolegami z Komitetu Psychofarmakologii Grupy ds. Postępów Psychiatrii, bada obecny stan wiedzy dotyczący wykorzystania psylocybiny w leczeniu wyniszczającej depresji. Zauważył on w środowisku psychiatrów rosnące zainteresowanie potencjałem substancji psychodelicznych w leczeniu trudnych do opanowania zaburzeń zdrowia psychicznego.
Psylocybina wykazała obiecujące wyniki w niedawnych badaniach klinicznych w leczeniu zaburzeń psychicznych, w tym zaburzeń depresyjnych o dużym nasileniu (MDD) oraz depresji opornej na leczenie (TRD). Terapeutyczne efekty psylocybiny są uważane za silnie związane z intensywnymi doświadczeniami emocjonalnymi lub mistycznymi.
Ponadto badania sugerują, że psylocybina może prowadzić do zwiększenia “otwartości na doświadczenia” i elastyczności psychicznej, umożliwiając pacjentom ponowne ocenienie zakorzenionych perspektyw i wyzwolenie się spod nawykowych wzorców myślowych. Studia nad biologicznymi efektami psylocybiny wskazują na zwiększoną aktywność między sieciami mózgowymi, bez równoczesnego wzrostu aktywności w poszczególnych sieciach. Odkrycia te prawdopodobnie wyjaśniają długotrwałe zmniejszenie objawów depresji sześć miesięcy po zakończeniu leczenia.
Mimo znacznego postępu w badaniach klinicznych pozostaje wiele pytań badawczych oraz barier regulacyjnych. Wszystkie dotychczasowe prace nad leczeniem psylocybiną zawierają składnik psychoterapii, który obejmuje przygotowanie, podawanie dawki oraz sesje integracyjne. W sesjach integracyjnych uczestnicy są zachęcani do dzielenia się swoimi doświadczeniami, w celu ułatwiania zmian zachowań.
Różne strategie dawkowania są obecnie oceniane zarówno w środowiskach akademickich, jak i w komercyjnych. Badania te przestrzegają ściśle kontrolowanych protokołów i koncentrują się na starannie dobranych grupach pacjentów, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo w czasie doświadczenia psychodelicznego. W rejestrach badań klinicznych można znaleźć wiele badań planowanych lub będących w toku, które skupiają się na takich schorzeniach jak MDD i TRD, ale także na problemach dotyczących lęku związanego z chorobą nowotworową i zespołem stresu pourazowego.
Badacze uznają potencjalną rolę terapeutyczną psylocybiny w różnych diagnozach i dziedzinach klinicznych. Warto zaznaczyć, że wcześniej w tym roku australijska agencja regulacyjna zatwierdziła leczenie psylocybiną w przypadku TRD.
Jednakże w Stanach Zjednoczonych psylocybina jest uważana za “terapię przełomową” w leczeniu TRD i MDD, pomimo że nadal jest ona sklasyfikowana jako substancja która nie ma obecnie akceptowanego zastosowania medycznego i ma wysoki potencjał nadużywania. Oficjalna pozycja Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrycznego jest ostrożna i wskazuje na brak wystarczających dowodów naukowych, by popierać stosowanie substancji psychodelicznych w leczeniu zaburzeń psychicznych poza badaniami naukowymi zatwierdzonymi na potrzeby badań.
To wszytko rodzi jednak pytania, czy obecne regulacje kliniczne, prawne i badawcze w końcu pozwolą psylocybinie się wykazać jako pełnoprawny lek w praktycznych warunkach terapeutecznych.
