Sen, obok sposobu odżywiania się i aktywności fizycznej, jest zasadniczym czynnikiem wpływającym na stan zdrowia. Gorsza jakość snu predysponuje do występowania chorób układu sercowo-naczyniowego (ang. cardiovascular diseases, CVDs) w tym nadciśnienia tętniczego i zawału serca. Jedną z głównych trudności w ocenie wpływu snu na zdrowie jest złożoność tego procesu.
Badanie przeprowadzone przez naukowców z University of Sydney we współpracy z Southern Denmark University dostarcza pierwszych kompleksowych analiz pomiarów snu. W badaniu przeanalizowano dane z brytyjskiego Biobanku, prospektywnej kohorty i elektroniczną dokumentację medyczną podstawowej opieki zdrowotnej w celu identyfikacji zaburzeń snu. Uczestników rekrutowano w 22 ośrodkach oceny w całej Anglii, Walii i Szkocji w latach 2006-2010. Uwzględniono ponad 300 000 dorosłych kobiet i mężczyzn w wieku średnim. Następnie otrzymane wyniki porównano z ogólną oczekiwaną długością życia wolnego od chorób sercowo-naczyniowych. Stwierdzono, że deprywacja i różne zaburzenia snu są związane z pogorszeniem funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego w późniejszych latach życia.
W badaniu uwzględniono wpływ różnych cech snu (takich jak jakość, czas) na ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Ponadto ocena obejmowała bardziej szczegółowe parametry, takie jak brak bezsenności, odpowiedni czas snu (od 7 do < 9 h/dobę), brak chrapania, brak senności w ciągu dnia oraz poranny chronotyp pacjentów. Złożone pomiary umożliwiły wszechstronną ocenę snu uczestników. Zgodnie z liczbą cech przyjęto trzy kategorie snu: zdrowy (≥ 4), pośredni (2 lub 3 pkt) i zły (≤ 1 pkt). Dodatkowo uwzględniono współzmienne, takie jak wiek, status społeczno-ekonomiczny, problemy ze zdrowiem psychicznym, postrzegany stan zdrowia, wskaźnik masy ciała (ang. body mass index, BMI), status ekonomiczny, praca zmianowa, palenie papierosów, spożywanie alkoholu, jakość diety, czas przed ekranem i aktywność fizyczna.
W oparciu o definicję podaną przez American Sleep Association i American Academy of Sleep Medicine wyróżniono pięć różnych zaburzeń snu, w tym bezsenność, nadmierną senność, zaburzenia oddychania związane ze snem, zaburzenia rytmu dobowego i parasomnie (w tym związany z bruksizmem).
Wyniki badań wskazują, że występowanie chrapania i problemów z zasypianiem lub utrzymaniem snu może być sygnałem ostrzegawczym występowania potencjalnych problemów zdrowotnych w przyszłości. Z kolei niska jakość snu niesie za sobą negatywne konsekwencje zdrowotne w postaci chorób układu krążenia, a nawet przedwczesnego zgonu. Różne zaburzenia snu mogą skracać długość życia wolną od chorób serca o 2-7 lat. Otrzymane wyniki mogą posłużyć jako punkt odniesienia dla specjalistów do opracowania krajowych wytycznych dotyczących snu.
